Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ակ•խ(ը)•լել 

  1. Վան՝ Դավիթ քնուց ակխավ ◆ Կուզի, վոր Տավիթ չակխի, վոր ինք կիլա, խալալ խաց ուտի։ ՍԾ

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։