Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ակ•նա•թով

Ստուգաբանություն խմբագրել

աչքը թովող` հմայող, ակնապարար ◆ Չորացած տերև մը նիհար, որ զեփյուռին հպումով… կդողա մարգերու մեջ ակնաթով: (Ռուբեն Սևակ)

ակնահաճո, ակնապարար, ակնախտիտ, ակնախտիղ, ակնահաճ, ակնաշոյիչ, ակնավայել, ականախտիտ, աչքապարար

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։