Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ակ•նա•ծու 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Բացատրություն

  1. (նորբ․) հսկիչ, վերակացու

Մակբայ

  1. ակնածանքով, ակնածելով, ակնածաբար ◆ Նա ավելի ուշադիր, ուրախ և ակնածու վերաբերվեց Վարդանին։ Դերենիկ Դեմիրճյան

Հոմանիշներ

խմբագրել

Արտահայտություններ

խմբագրել

Թարգմանություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։