Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ակ•նա•կիր

Ստուգաբանություն

(ժղ․) խիստ խավար, մութ, տե՛ս ականակիր ◆ Գիշեր էր, մեկն այն ակնակիր ու մռայլ գիշերներից, երբ երկնքում ոչ մի աստղ չի շողում։ Ստեփան Զորյան

խավար, մութ, մթին, անլույս, լուսազուրկ, (գրք․)՝ անճառագայթ, անճաճանչ, աննշույլ, անշող, անցոլ, գիշերակերպ, գիշերային, խավարամած, խավարուտ, խավարչուտ, խավարչտին

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։