ակնավառիչ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ակ•նա•վա•ռիչ
- Զանգեզուր՝ կպչան, որով վառում են թոնիրը ◆ Բաղդասար պապը ձեռնափայտի ծայրով հավաքում էր ընկուզենուց ընկած չոր տերևները և լցնում մի մեծկողովի մեջ՝ ձմռան ակնավառիչի համար։ Սերո Խանզադյան ◆ Մի քանի փատ ծղանի, ակնավառիչ անենք։ (Հրաչյա Աճառյան)
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։