Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ակ•նա•ք(ը)•ճեճ 

  1. Վան՝ ամեն ծակ ու ծուկ քրքրող՝ տնտղող ◆ Էլ ի՞նչ ակնաքճեճ ես անում։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։