Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ակ•նա•ք(ը)•ճեճ 

  1. Վան՝ ամեն ծակ ու ծուկ քրքրող՝ տնտղող ◆ Էլ ի՞նչ ակնաքճեճ ես անում։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։