Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ակ•ներ 

  1. Կիլիկիա, Զեյթուն՝ մի տեսակ կերակուր, որը պատրաստվում է ալյուրի և ձվի խյուսը յուղի մեջ տապակելով
  2. տե՛ս արխավ

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։