Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ ակնկալութիւն

վանկեր՝ ա•կ(ը)ն•կա•լու•թյուն 

Ստուգաբանություն խմբագրել

Գոյական

  1. ակնկալելը, մի բանի հույսով սպասելը, հուսալը ◆ Նա այդ արել է կա՛մ շահի ակնկալությամբ, կա՛մ ձեզ փորձանքի մեջ գցելու դիտավորությամբ։ Ստեփան Զորյան
  2. ակնկալված՝ սպասված բան, ակնկալիք ◆ Միաբանները… նյութական ակնկալություն ունենալով քաղաքավարի և մինչև անգամ շողոքորթող են լինում։ (Մուրացան)

Հոմանիշներ խմբագրել

  1. հույս, ակնկալանք, ակնկալիք, սպասելիք, (հզվդ․) ակնկալ, (գվռ․)՝ գուման, ումեկ, ումիկ

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել