Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ա•կ(ը)ն•կ(ը)•լել 

  1. Սեբաստիա, Խոտուրջուր՝ շունչը կտրվել, կապտելով շնչարգելության ենթարկվել ◆ Կապույտ հազ է երեխեն, շուտ-շուտ կակնկլի։ (Ձեռագիր)
  2. ներծծվել (հողի մեջ) ◆ Թաթավն որ ակնկլի՝ աղբյուրնին կելլեն։

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։