ակնճեպ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑknˈt͡ʃɛp]
վանկեր՝ ա•կն•ճեպ
Բառակազմություն խմբագրել
Գոյական
- (նորբ․) ակնթարթ, վայրկյան ◆ Ցվիժբայի զարկված հավքը հասցնում է ամենավերջին ակնճեպում մագիլներով պինդ կառչել ծառի ճյուղին ու չընկնել։ Հայրենիքի ձայն
Թարգմանություն
Աղբյուրներ խմբագրել
- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։