Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ɑknɔt͡sʰɑˈvɔɾ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ակ•նո•ցա•վոր 

Ստուգաբանություն խմբագրել

Ածական

  1. աչքերին ակնոց կրող ◆ Մարդը տեսավ ակնոցավորին մի քար տեղահան անելիս։ (Ակսել Բակունց)

Հոմանիշներ խմբագրել

  1. ակնոցակիր, չորսաչքանի (հեգն․)

Արտահայտություններ խմբագրել

  1. ակնոցավոր օձ
    1. աչքերի շուրջը ակնոցի նման շրջանակներ ունեցող օձ
    2. խիստ թունավոր մեծ օձ, նայա, կոբրա

Աղբյուրներ խմբագրել