ակոն
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ա•կոն
- Բուլանըխ՝ ավազախառն և կավախառն հող ◆ Ակոնը հեշտ է վարվում։ (Հրաչյա Աճառյան)
- Զեյթուն՝ մեծ արտ
Արտահայտություններ
խմբագրելՍտուգաբանություն
խմբագրելԲացատրություն
- ացետատակապրոնային զուգակցված թել, որը ստացվում է պրոֆիլացված կապրոն միաթելերից և երկոլորք ացետատային թելից
Աղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։
- Լ․ Մուղնեցյան, Մասնագիտական տերմինների բացատրական բառարան, Գյումրի, «Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարանի տպագրություն», 2007 — 268 էջ։