հերկել, վարել ◆ Գեղջուկը տխուր խորհում է խեղճ-խեղճ, որ չունի նա հող - հողն ակոսե:(Հակոբ Հակոբյան)
(տպգր․) կազմի երեսի ու տակի կողի և կռնակի միջև ակոսաձև փոսիկ անել
(փխբ․) ակոսի նման հետք թողնել, ակոսաձև սպի գոյացնել ◆ Կատաղի ձիերի պես վարազները վրնջում են, ժանիքներով ակոսում կաղնու տակ, զարկում ծառի բնին։(Ակսել Բակունց)◆ Հորդաները խուժ հոների ակոսել են տափերն անծիր։(Ավետիք Իսահակյան)
(փխբ․) կնճռոտել, կնճիռներով ծածկել ◆ Երեսունինը տարեկան հասակում խորշոմներն ակոսել՝ աղճատել են նրա երբեմնի գեղեցիկ դեմքը։(Գարեգին Սևունց)
(բնստ․) կտրել, ճեղքել
(փխբ․) ակոսաձև ձգվել, բաժանել ◆ Տեղը, ուր կանգ էր առել կառքը, շինամիջով անցնող խճուղին էր, որ դեղնագույն ժապավենի նման ակոսում էր գյուղամիջի սևահողը։(Մուրացան)
(բնստ․) ուղենշել ◆ Բացվել է հորիզոնը լուսե, Պայքարով ակոսել մի կյանք։Եղիշե Չարենց
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։