Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ ակօսել

վանկեր՝ ա•կո•սել 

Ստուգաբանություն խմբագրել

Բայ

  1. հողը ակոս-ակոս կտրտել, ակոս բացել
  2. հերկել, վարել ◆ Գեղջուկը տխուր խորհում է խեղճ-խեղճ, որ չունի նա հող - հողն ակոսե: (Հակոբ Հակոբյան)
  3. (տպգր․) կազմի երեսի ու տակի կողի և կռնակի միջև ակոսաձև փոսիկ անել
  4. (փխբ․) ակոսի նման հետք թողնել, ակոսաձև սպի գոյացնել ◆ Կատաղի ձիերի պես վարազները վրնջում են, ժանիքներով ակոսում կաղնու տակ, զարկում ծառի բնին։ (Ակսել Բակունց) ◆ Հորդաները խուժ հոների ակոսել են տափերն անծիր։ (Ավետիք Իսահակյան)
  5. (փխբ․) կնճռոտել, կնճիռներով ծածկել ◆ Երեսունինը տարեկան հասակում խորշոմներն ակոսել՝ աղճատել են նրա երբեմնի գեղեցիկ դեմքը։ (Գարեգին Սևունց)
  6. (բնստ․) կտրել, ճեղքել
  7. (փխբ․) ակոսաձև ձգվել, բաժանել ◆ Տեղը, ուր կանգ էր առել կառքը, շինամիջով անցնող խճուղին էր, որ դեղնագույն ժապավենի նման ակոսում էր գյուղամիջի սևահողը։ (Մուրացան)
  8. (բնստ․) ուղենշել ◆ Բացվել է հորիզոնը լուսե, Պայքարով ակոսել մի կյանք։ Եղիշե Չարենց

Հոմանիշներ խմբագրել

  1. վարել, հերկել, ցելել, (հզվդ․)՝ արորադրել, արտավորել, վարուցանել, վար անել, լուծ անել, վարուցանք անել
  2. ակոսավորել, ակոսատել
  3. ուղենշել, կողմնորոշել, ուղեգծել

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել