Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ա•կորդ

Ստուգաբանություն խմբագրել

< акорд < իտլ. accordo համաձայնություն

տարբեր բարձրություն ունեցող երեք կամ ավելի ձայների համահնչյունը, որոնք դասավորված են կամ կարող են դասավորվել տերցիաներով
լարերի ակորդ-լարերի հավաքածու տվյալ նվագարանի (գործիքի) համար
լարային նվագարանի բոլոր լարերի հավաքածու, օր. ջութակի ա., այսինքն ջութակի չորս լարերը միասին
(երժշտ․) դաշնաձայնություն` ներդաշն` մի քանի ձայների ներդաշնակ զուգորդություն
որևէ լարային գործիքի լարերի համալիր
(երժշտ․) մի քանի ձայների ներդաշնակ զուգորդություն, տարբեր բարձրության մի քանի հնչյունների զուգորդում, որ ընկալվում է որպես հնչյունային միասնություն ◆ Վերջին ակորդները վաղուց մարել էին սենյակում, բայց երաժշտությունը կրկին հնչում էր աղջկա սրտում։ (Հրաչյա Քոչար)
որևէ լարային գործիքի լարերի համալիր

Բաղադրյալ բառեր
ակորդային ակորդեոն ակորդեոնահար ակորդեոնիստ

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ chord գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ аккорд (ru) ‎(akkord) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

Աշոտ Հայրապետյան, Օտար բառերի բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «հեղինակային հրատարակություն», 2011 — 643 էջ։
Կ․Ե․ Մելիք-Վրթանեսյան, Մ․ Ա․ Տոնյան, Երաժշտական բացատրական բառարան, Երևան, «Խորհրդային գրող», 1989 — 270 էջ։