ակորդի դրություն

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [ɑkɔɾdi dɾutʰˈjun]

Բացատրություն

1. (երաժշտ․) ակորդի այն հատկանիշը, որը բնորոշվում է նրա հիմքի ձայնով
2. տե՛ս ակորդի դասավորություն

Թարգմանություն

• ռուսերեն՝ положение аккорда (ru) ‎(položenije akkorda)
• անգլերեն՝

Աղբյուրներ

• Կ․Ե․ Մելիք-Վրթանեսյան, Մ․ Ա․ Տոնյան, Երաժշտական բացատրական բառարան, Երևան, «Խորհրդային գրող», 1989 — 270 էջ։