ակուտ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑˈkut]
Ստուգաբանություն խմբագրել
< акут < լատ. acutus սուր, բարձր
Գոյական
- (լեզվբ․) շեշտի տեսակ հին հունարենում. շեշտված վանկի արտասանությունը բարձրացող հնչերանգով
- (տպգր․) դիակրիտիկ (տարբերակիչ) նշան (օր.՝ ֆր. été-ամառ)
Աղբյուրներ խմբագրել
- Աշոտ Հայրապետյան, Օտար բառերի բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «հեղինակային հրատարակություն», 2011 — 643 էջ։