ակռակռզիկ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ակ•ռա•կ(ը)ռ•զիկ
- Մուշ, Կարին, Սվեդիա, Եվդոկիա՝ խաշած ցորեն, կանեփ և այլ ընդեղեն, որի մեջ երբեմն խառնում են ընկույզ, չամիչ և այլն․ ըստ հին սովորության՝ հանդիսավորությամբ լցնում են նոր ատամ հանող երեխայի գլխին, որպեսզի ատամները շուտ և անվնաս դուրս գան
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։