ակտի
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [ɑkˈti]
վանկեր՝ ակ•տի
- Կարին՝ փայտյա լծակ, որ դնում են ուսերին և երկու ծայրերից կախում են ջրի դույլերը, անկտի ◆ Նա իրեն համար մի տեսակ վիրավորանք էրհամարում՝ ակտին ուսին, ժամացույցը կրծքին, որ ձորից ջուր էր կրում։ (Հակոբ Մանանդյան) ◆ Տեղ կա ակտիով են ջուրկրում, տեղ կա՝ իճաթով։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։