Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ɑkɾɔmɔnɔɡɾɑˈmɑ]

Ստուգաբանություն

խմբագրել

հունարեն akros «վերին, եզրային» + monos «մեկ» + gramma «գրառում»)

Բացատրություն

  1. (գրկն․) բառակոմպոզիցիոն հնարք, երբ բանատողի, տան կամ արձակի գլխի ավարտը՝ բառամասը, բառակապակցությունը կրկնվում է հաջորդ բանատողի, տան կամ գլխի սկզբում, և դրանով բանատողերը, տները, գլուխները կապվում, միակցվում են իրար
Հոմանիշներ
խմբագրել
  1. եզրամիացագիր

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Մելս Սանթոյան, Արեն Սանթոյան, Գրականագիտական բառարան, Երևան, «Վան արյան», 2006 — 209 էջ։