Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ɑkt͡sʰɛntɑjin ɔtɑnɑˈvɔɾ]

Ստուգաբանություն խմբագրել

Բացատրություն

  1. (գրկն․) համաշեշտ (տոնիկական) տաղաչափության ոտանավորի ստեղծման հիմնական ձև, ոտանավոր, որտեղ բանատողում կարգավորվում է միայն շեշտերի թիվը, որոնց միջև անշեշտների թիվն ազատորեն տատանվում է՝ տվյալ լեզվին բնորոշ, հատուկ օրենքներին համաձայն


Աղբյուրներ խմբագրել

  • Մելս Սանթոյան, Արեն Սանթոյան, Գրականագիտական բառարան, Երևան, «Վան արյան», 2006 — 209 էջ։