ակցիդենցիա

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [ɑkt͡sʰidɛnt͡sʰˈjɑ]

Ստուգաբանություն

<акциденция <լատ. accidentia դիպված, պատահականություն

Գոյական

1. (փիլ․) առարկայի որակ, առանձնահատկություն
2. (փիլ․) պատահականություն՝ փիլիսոփայական հասկացություն, որն արտահայտում է իրերի պատահական, փոփոխական, ոչ էական, անցողիկ հատկանիշները
3. (տպգր․) տպագրական մանր գործեր

Թարգմանություն

• անգլերեն՝ accident
• ռուսերեն՝ акциденция (ru) ‎(akcidencija)

Աղբյուրներ

• Գ․ Դավթյան, Փիլիսոփայական բառարան (Անկյունաքար), Երևան, 2015 — 396 էջ։
• Աշոտ Հայրապետյան, Օտար բառերի բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «հեղինակային հրատարակություն», 2011 — 643 էջ։
• Մ․Մ․ Ռոզենտալի, Փիլիսոփայական բառարան (Հայաստան), Երևան, 1975 — 468 էջ։