Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ ահաբեկուել

վանկեր՝ ա•հա•բեկ•վել 

Ստուգաբանություն խմբագրել

Բայ

  1. ահաբեկել բայի կրավորականն ու չեզոքը ◆ Մեծ եղբայրը ամբոխից ահաբեկված, մի բառ անգամ չէր կարողացել ասել։ (Ակսել Բակունց) ◆ Վարաժը փոխանակ սիրտ տալու նրան՝ ինքը ավելի ահաբեկվեց: Դերենիկ Դեմիրճյան

Հոմանիշներ խմբագրել

  1. վախենալ, երկյուղել, սարսափել, սոսկալ, զարհուրել, սահմռկել (արևմտհ․), զահանդել, ահ կրել, երկյուղ կրել, (ժղ․) սիրտը դող ընկնել, սրտաճաք լինել, սրտապատառ լինել, լեղաճաք լինել, լեղապատառ լինել, սրտապախ լինել, ահ ու դողի մեջ ընկնել, ջուր կտրել, սիրտը բերնին գալ, սիրտը փորն ընկնել, սիրտը պորտի գլուխը թռչել

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել