Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ա•հա•բեր 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Ածական

  1. ահ առաջացնող` հարուցող ◆ «Ողջու՛յն, բարեկա՛մ», Մասիսն որոտաց թունդ կայծակների ձայնով ահաբեր: Հովհաննես Թումանյան

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. սարսափելի, երկյուղալի, ահռելի, զարհուրելի, սոսկալի, սահմռկելի, սամռկեցուցիչ, սահմռկուն, սարսռալի, քստմնելի, քասկնելի, ահալի, ահավոր, սարսափազդեցիկ, սարսափազդու, սարսափեցուցիչ, սարսափալից, երկյուղալից, ահազարհուր, ահասարսուռ, ահասարսափ, ահազդեցիկ, ահազդու, սաստկասարսուռ, մահասարսուռ, մահազարհուր, մահասարսափ, մղջավանջային, ահավրալից, ահալից, ահաբեր, ահընկեց, ահուտ, ահոտ, սարսափոտ, սարսափուն, (հզվդ․) պակուցիչ, պակչելի, սարսելի, սաստկատեսիլ, ահավորատեսիլ, ահավորատես, ահագնատես, ահագնատեսիլ, ահեղատես, ահեղատեսիլ, զարզանդալի, դառնատեսիլ, զարզանդոտ, զարզանդուն
  2. սաստիկ, ծայրահեղ, չափազանց
  3. ծանր, դաժան, դառն, անտանելի, զարհուրելի, քստմնելի

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել