Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ա•հագ•նա•դ(ը)•ղորդ

Ստուգաբանություն խմբագրել

(բնստ․) ահագին դղրդյուն առաջացնող, ահեղ դղրդյունով ◆ Քաղաքը դղրդաց ահագնադղորդ ձայներով։ (Նար-Դոս)
(հեգն․) մեծ աղմուկ հարուցող, մեծադղորդ ◆ Երբ ժողովում (նա) խոսք է առնում, նույնիսկ այդ ժամանակ թնդում է նրա ահագնադղորդ ձայնը։ (Ակսել Բակունց)

ահագնագոչ, ահագնագոռ, ահագոչ, ահեղագոչ, ահավորագոչ, ահակռինչ, ահագնադռինչ, մեծադղորդ, ահագնաձայն

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ ревя (ru) ‎(revja), гремя (ru) ‎(gremja), грохоча (ru) ‎(groxoča), ревущий (ru) ‎(revuščij), гремящий (ru) ‎(gremjaščij), грохочущий (ru) ‎(groxočuščij) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։