Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ա•հա•զար•հուր 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Ածական

  1. (բնստ․) ահավոր ու զարհուրելի, չափազանց ահավոր ◆ Հասկացա՞վ արդյոք, որ հայացքը կախաղան էր՝ իմ դեմ ահազարհուր կեցած։ Եղիշե Չարենց
  2. ահից զարհուրած, սարսափած

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. ահավոր, սարսափելի, երկյուղալի, զարհուրելի, քստմնելի, ահալի, ահալիր, ահալից, ահազդու, ահազդեցիկ, ահարկու, ահազարզանդ, սարսափազդու, ահեղ, ահոտ, ահուտ, երկնչելի
  2. սարսափահար, ահահար, երկյուղահար, երկյուղավոր, երկյուղոտ, ահասարսափ, ահասարսուռ, ահաբեկ, լեղապատառ, գլխապատառ, լերդապատառ, լեղաճաք, լեղակտուր, սրտաճաք, սոսկումնահար, կայծակնահար (փխբ․), (ժղ․)՝ ահակոտոր, ահաչոր, ահահալած, զահահար (հզվդ․), (գվռ․)՝ լեղաքամ, հենքապատառ

Արտահայտություններ

խմբագրել

Թարգմանություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել