Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ɑhɑvɔɾutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ ահաւորութիւն

վանկեր՝ ա•հա•վո•րութ•յուն 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Գոյական

  1. ահավոր լինելը ◆ Նրա ճակտի վրա դրած խորը սպին իր ահավորությամբ մի առանձին արտահայտություն էր տալիս։ Եղիշե Չարենց
  2. սարսափ ◆ Հրեշը, որպես մի մարմնացած ահավորություն, դանդաղ կերպով առաջ էր ընթանում։ (Րաֆֆի)

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. սարսափելիություն, զարհուրելիություն, քստմնելիություն, ահագնություն, ահարկություն
  2. սարսափ, երկյուղ, վախ, ահ, ահուդող, ահուսարսափ, զարհուրանք, սարսափանք, զահանդանք, սարսուռ, սոսկում, զարհուր, զարզանդ (ժղ․), (հնց․)՝ պակ, պակուցում, պախում, (գվռ․) սրսունք, սըրսփունք, սռմռտուք
  3. անտանելիություն
  4. տե՛ս խստություն
  5. տե՛ս վտանգավորություն

Արտահայտություններ

խմբագրել

Թարգմանություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել