ահռելի
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑhrɛˈli]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ահ•ռե•լի
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱծական
- ահ ու սարսափ ազդող ◆ Լսվում է մարդակերի ահռելի ոռնոցը։ Հովհաննես Թումանյան
- ծայրահեղ աստիճանի՝ չափերի, շատ մեծ, վիթխարի ◆ Անցավ անջուր անապատների ահռելի տարածությունների վերևից։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Նա հազիվ… ահռելի ճիգերով, բարձրացել է միայն այն աստիճանին։ (Վահան Տերյան)
- ծանր, դժվարին, անտանելի ◆ Դարձյալ հոգևոր շահից չէր այդ վեճը, այլ այն ահռելի ձանձրույթից։ (Ակսել Բակունց)
Մակբայ
- ահավորությամբ, ահեղորեն ◆ Ու նրանց առջև ահռելի բացվում, թշշում է ձորը արյունով լցված։ Հովհաննես Թումանյան
Հոմանիշներ
խմբագրել- մեծ, խոշոր, հսկա, հսկայական, ահագին, աժդահա, վիթխարի, ստվար, մեծղի, մեծկակ, մեծկեկ, հաղթ, (գվռ․) բետ, կոլլո, կոմբ, ջոջ, ջոջիկ, ջոջկեկ, մեծողի, ղոլոլա, տզման, տռտռա, զմփո, զռփ, զռփո
- սարսափելի, երկյուղալի, զարհուրելի, սոսկալի, սահմռկելի, սահմռկեցուցիչ, սահմռկուն, սարսռալի, քստմնելի, քասկնելի, ահալի, ահավոր, սարսափազդեցիկ, սարսափազդու, սարսափեցուցիչ, սարսափալից, երկյուղալից, ահազարհուր, ահասարսուռ, ահասարսափ, ահազդեցիկ, ահազդու, սաստկասարսուռ, մահասարսուռ, մահազարհուր, մահասարսափ, մղջավանջային, ահավրալից, ահալից, ահաբեր, ահընկեց, ահուտ, ահոտ, սարսափոտ, սարսափուն, (հզվդ․) պակուցիչ, պակչելի, սարսելի, սաստկատեսիլ, ահավորատեսիլ, ահավորատես, ահագնատես, ահագնատեսիլ, ահեղատես, ահեղատեսիլ, զարզանդալի, դառնատեսիլ, զարզանդոտ, զարզանդուն
- ծանր, դժվարին, դժվարոտ, հոգնեցուցիչ
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։