ահռիկ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ահ•ռիկ
- Կարին՝չնչին բանից վախեցող, վախկոտ ◆ Մի ահռիկ աղջիկ է, բո անես, լեղին կպատռի։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)
- սոսկալի ◆ Ահռիկ լաց էր լինում։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։