ահտ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ահտ
- Մոկս, Կարին, Հավարիկ, Շատախ, Ուրմիա՝ ուխտ, երդում խոստում ◆ Խոսքը խակ ի, ահտը ահտ ի։ (Ժյուլ Վեռն)
Արտահայտություններ
խմբագրել- ահտ՝ անել՝ էնել - ուխտել, երդվել ◆ Պի ահտ էտա, քյանի քյու խեր ժիր ի, տյու իրանա խոզ չմնաս։ Աշոտ Հովհաննիսյան ◆ Իսա մարթուն օր առա, ահտ էրինք, թե քանի օր անոր թողած մալն ուտենք՝ գանք տակընըկով դոռը ծեծենք։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)
- ահտ բերել - Շատախ՝ խոստումը, պայմանը կատարել ◆ Թե որ տու իմ ահտ պիրիր, տեղ ուխտ ըլնի, որ ես քիյկ տանեմ աստվոր տուս խանեմ։ Աշոտ Հովհաննիսյան
Աղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։