Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ աղայ

վանկեր՝ ա•ղա

Ստուգաբանություն

Փոխառություն՝ թուրքերեն ağa «պարոն, տեր»։

գյուղատեր, կալվածատեր ◆ Փողը կտանք չար աղային, որ մեր բիժոն էլ չխլե։ Հովհաննես Հովհաննիսյան
ազնվական, բարձր դասի պատկանող անձ ◆ Զինվորներն իրենց հարևան գյուղացիներին ավելի շուտ կհավատան, քան թե հողատեր աղաներին: (Վահան Տերյան)
(մինչհ․) վարձու աշխատողներ ունեցող, առհասարակ՝ հարուստ ◆ Մարկոս աղա Ալիմյանը ծանր հիվանդ էր։ (Շիրվանզադե)
(հնց․) հարգական տիտղոս, որով դիմում էին ուրիշներին
(փխբ․) (հնց․) բարեկեցիկ՝ տնտեսապես ապահով մարդ
(փխբ․) չաշխատող, անհոգ կյանք վարող անձ ◆ Ես աղա, դու աղա, մեր ջաղացն ո՞վ աղա։
տեր, հովանավոր ◆ Ս․ Գևորգը բարկանալ չի, հիմի կբաշխի, մեր աղեն ա։ (Պերճ Պռոշյան)
(փխբ․) (հնց․) ազնվաբարո՝ վեհանձն մարդ
(նորբ․) (արհմրհ․) շահագործող, հարստահարիչ, ցեց
(արհմրհ․) գործից՝ աշխատանքից խուսափող, անհոգ կյանք վարող անձ

պարոն, իշխան, բեկ, ամիրա (արևմտհ․)
(պատմ․) կալվածատեր, հողատեր, ավատատեր, ագարակատեր, գյուղատեր, (հնց․)՝ մյուլքադար, մյուլքատեր
ամիրա
պարոն, տիար, միստր (անգլիախոս ժողովուրդների), մըսյո (ֆրանս.), պան (լեհական), ամիրա

(խսկց․) աղա մարդ
1. հարգարժան՝ պատկառելի մարդ ◆ Ասանկ մարդ հազարին մեջ մեկ հատ չկա, մեկ հատ. աղա մարդ է, աղա մարդ: (Արփիար Արփիարյան)
2. մեծահոգի՝ առատաձեռն մարդ

Բաղադրյալ բառեր
աղայական աղայականություն աղայանալ աղայավարի աղայություն

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ lord, boss, owner, prince, mister գերմաներեն՝ դանիերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

Վիքիպեդիայում հոդված կա հետևյալ թեմայով՝ Աղա: