աղալի
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ա•ղա•լի
- Արարատյան՝աղեկտուր, սրտաճմլիկ, կսկծալի ◆ Ի՞նչ ա էլէլ քեզ, ախպեր ջան, - աղալի ձենով ասեց Գարեգինը։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ Դու արի ու հիմա մտիկ տուր, ապառաժ քար ըլներ, լաց կըլներ, թե որ էս աղալի բանիը տեսներ։ (Պերճ Պռոշյան)
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։