աղաձայն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑʁɑˈd͡zɑjn]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ա•ղա•ձայն
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- աղ տալու ձայն, հովվի ձայնը, որով նա անասուններին կանչում է աղ լիզելու
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրելԻ արտաքին հոլովում | ||
Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
Ուղղ. | աղաձայն(ը) | աղաձայներ(ը) |
Սեռ. | աղաձայնի | աղաձայների |
Տր. | աղաձայնի(ն) | աղաձայների(ն) |
Հայց. | աղաձայն(ը) | աղաձայներ(ը) |
Բաց. | աղաձայնից | աղաձայներից |
Գործ. | աղաձայնով | աղաձայներով |
Ներգ. | աղաձայնում | աղաձայներում |
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։