աղաղաթթու
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑʁɑʁɑˈtʰːu]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ա•ղա•ղա•թ(ը)•թու
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- (մսնգ․) աղաղելու՝ դաբաղելու համար գործածվող թթվուտ
Հոմանիշներ
խմբագրել- (մսնգ․) դաբաղաթթու
Արտահայտություններ
խմբագրելԻ արտաքին հոլովում | ||
Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
Ուղղ. | աղաղաթթու(ն) | աղաղաթթուներ(ը) |
Սեռ. | աղաղաթթվի | աղաղաթթուների |
Տր. | աղաղաթթվի(ն) | աղաղաթթուների(ն) |
Հայց. | աղաղաթթու(ն) | աղաղաթթուներ(ը) |
Բաց. | աղաղաթթվից | աղաղաթթուներից |
Գործ. | աղաղաթթվով | աղաղաթթուներով |
Ներգ. | աղաղաթթվում | աղաղաթթուներում |
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։