աղանուր

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [ɑʁɑˈnuɾ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ա•ղա•նուր 

Ստուգաբանություն

Ծագումն անհայտ է։ Հազիվ թե կապ ունենա հնդեվրոպական * el- գույնացույց արմատի հետ (* eln+ուր՞). հմմտ. հին հնդկերեն aruná «կարմրավուն», լատիներեն alnus «լաստենի» (ըստ գույնի այսպես կոչված), այլև հայերեն եղեւին, եղն։

Գոյական

գունավոր կավի մի տեսակ

Հոմանիշներ

հոռոմ կավ, մատնեհար կավ (հնց․)

Արտահայտություններ

Ի արտաքին հոլովում
	Եզակի թիվ	Հոգնակի թիվ
Ուղղ.	աղանուր(ը)	աղանուրներ(ը)
Սեռ.	աղանուրի	աղանուրների
Տր.	աղանուրի(ն)	աղանուրների(ն)
Հայց.	աղանուր(ը)	աղանուրներ(ը)
Բաց.	աղանուրից	աղանուրներից
Գործ.	աղանուրով	աղանուրներով
Ներգ.	աղանուրում	աղանուրներում

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ

Թարգմանություն

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։