աղաչակից
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑʁɑt͡ʃʰɑˈkit͡sʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ա•ղա•չա•կից
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱծական, գոյական
խմբագրելմիասին աղաչող, մեկի աղաչանքին ձայնակցող
Հոմանիշներ
խմբագրելաղերսակից, թախանձակից, պաղատակից
Արտահայտություններ
խմբագրելԻ արտաքին հոլովում | ||
Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
Ուղղ. | աղաչակից(ը) | աղաչակիցներ(ը) |
Սեռ. | աղաչակցի | աղաչակիցների |
Տր. | աղաչակցի(ն) | աղաչակիցների(ն) |
Հայց. | աղաչակցի(ն) | աղաչակիցների(ն) |
Բաց. | աղաչակցից | աղաչակիցներից |
Գործ. | աղաչակցով | աղաչակիցներով |
Ներգ. | (աղաչակցում) | (աղաչակիցներում) |
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։