Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ա•ղա•չանք

Ստուգաբանություն խմբագրել

թախանձագին խնդրանք, աղերսանք ◆ Այ վարդ, լսիր աղաչանքիս, թույլ տուր թփից քեզ քաղեմ։ Անդրանիկ Ծառուկյան
աղաչելը, աղերսելը ◆ Եկել եմ իմ աղերսը և իմ աղաչանքը թափելու քո գթության առջև։ (Րաֆֆի)

աղերսանք, թախանձանք, պաղատանք, խնդրանք, աղերս, թախանձ, ողոք, ողոքանք, գենգեզ (արևմտհ․), ժտանք, աղաչողություն (հզվդ․), աղատ-պաղատ (ժղ․)
աղոթք, աղոթանք

աղաչանք անել - աղաչել ◆ (Ձենով Օհանը) աղաչանք արավ, ընկավ ոտները։ Հովհաննես Թումանյան

Բաղադրյալ բառեր
աղաչանք-պաղատանք

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ supplication, cry, adjuration գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ мольба (ru) ‎(molʹba), моление (ru) ‎(molenije) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։