Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ա•ղաչք

Ստուգաբանություն խմբագրել

Արարատյան՝ քարաղ, կոշտ աղ (որ օգտագործվում էր վարունգ ուտելիս) ◆ Գրի Կողբ, մեր խնամի Գյուլնազարին՝ մի սպիտակ աղաչք ղրկի։ (Պերճ Պռոշյան)

քարաղ, աղաքար, աղուճակ, աղակտոր գռիճ (հզվդ․)

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։