Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ա•ղա•վ(ը)•ղել 

  1. Վան՝ աղաչել, լալագին խնդրել ◆ Զրկվելովմայրական անուշգգվանքներից՝... ստիպված եննաև լալ և աղավրել: Սահակ Ամատունի ◆ Անծեղ կը թռնւի կերթա վեր արապահին կընստի, կաղավրի... պառավ,պառավ, իմ պոզ տու։ (Գարեգին Սրվանձտյան)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։