աղարիկոն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑʁɑɾiˈkɔn]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ա•ղա•րի•կոն
Ստուգաբանություն
խմբագրելՓոխառություն՝ հունարեն άγαρικόν (թերևս արաբերենի միջնորդությամբ՝ aγārīqōn):
Գոյական
- թիթեղավորների ընտանիքին պատկանող ուտելի սունկ
- (խոհր․) վայրի և տնային մշակման սնկի լավագույն տեսակ, ամոքանք, համեմունք, համեմում են ապուրներ, մսից, ձվից պատրաստած կերակուրներ, աղցաններ, խաշում, տապակում, չորացնում, թթու պատրաստում
Հոմանիշներ
խմբագրել- (բսբ․) արոտասունկ, ագարիկոն, թնոպի, տարազ, կանաչ սունկ
Արտահայտություններ
խմբագրել| Ի արտաքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | աղարիկոն(ը) | աղարիկոններ(ը) |
| Սեռ. | աղարիկոնի | աղարիկոնների |
| Տր. | աղարիկոնի(ն) | աղարիկոնների(ն) |
| Հայց. | աղարիկոն(ը) | աղարիկոններ(ը) |
| Բաց. | աղարիկոնից | աղարիկոններից |
| Գործ. | աղարիկոնով | աղարիկոններով |
| Ներգ. | աղարիկոնում | աղարիկոններում |
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Սերգեյ Ավագյան, Հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն խոհարարական բացատրական բառարան, Երևան, «ԴԱԼԼ», 2009 — 240 էջ։