աղբյուրագիտություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑʁbjuɾɑɡitutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ աղբ•յու•րա•գի•տու•թյուն
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- աղբյուրների ուսումնասիրությամբ և նրանց օգտագործման եղանակների մշակումով զբաղվող օժանդակ գիտություն
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրել| Ա ներքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | աղբյուրագիտություն(ը) | աղբյուրագիտություններ(ը) |
| Սեռ. | աղբյուրագիտության | աղբյուրագիտությունների |
| Տր. | աղբյուրագիտության(ը) | աղբյուրագիտությունների(ն) |
| Հայց. | աղբյուրագիտություն(ը) | աղբյուրագիտություններ(ը) |
| Բաց. | աղբյուրագիտությունից | աղբյուրագիտություններից |
| Գործ. | աղբյուրագիտությամբ | աղբյուրագիտություններով |
| Ներգ. | աղբյուրագիտությունում | աղբյուրագիտություններում |
| Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։