աղբյուրահույզ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑʁbjuɾɑˈhujz]
վանկեր՝ աղ•բյու•րա•հույզ
Բառակազմություն խմբագրել
Ածական
- (նորբ․) (բնստ․) (փխբ․) աղբյուրի նման բաբախող՝ ծփացող ◆ Եվ ղգում ես, որ ձեռքիդ տակ այդ մանուկը դառնում է սիրո ու բաբախում աղբյուրահույզ: Լյուդվիգ Դուրյան
Թարգմանություն
Աղբյուրներ խմբագրել
- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։