Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ աղէկ

վանկեր՝ ա•ղեկ

Ստուգաբանություն

(արևմտհ․) լավ ◆ Կապույտ չուխայե ձեռք մը հագուստ շինել տվեր էին իրեն, որ աղեկ կը վայելեր իր կորովի ու առույգ մարմինին։ (Գրիգոր Զոհրապ) ◆ — Ի՞նչպես եք, Աբիսողոմ աղա, տունեն ի՞նչպես են, աղե՞կ են։ — Աղեկ են։ (Հակոբ Պարոնյան)

աղեկ մը - մի լավ ◆ Եվ անով (մազերի խրձով) իր գինիոտ բերանն աղեկ մը սրբեց։ (Դանիել Վարուժան)

Բաղադրյալ բառեր
աղեկնալ աղեկցնել աղեկություն

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։