աղեղնակ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑʁɛʁˈnɑk]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ աղեղնակ
վանկեր՝ ա•ղեղ•նակ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- փոքրիկ աղեղ ◆ Եղբորս հետ նետահարեցի ցարի պատկերը իմ աղեղնակից: (Հակոբ Հակոբյան)
- ծիածան, տե՛ս աղեղ ◆ Կանաչ-կարմիր աղեղնակն է՝ վրան ունի յոթը գույն։ (Աշուղական երգ)
- առարկայի՝ իրի աղեղնաձև բռնելու տեղ, աղեղնաձև մաս ◆ Ակնոցի աղեղնակ:
- Ակն՝ երևակայական էակ
Հոմանիշներ
խմբագրել- ծիածան, աղեղ, աղեղնավոր, (ժղ․)` աստվածակամար, նշանակ, անանակ, տերունյան, տիրական, չաչագոտի, գոտի, կանաչ-կարմիր, կանաչ ու կարմիր, կանաչ-կարմիր գոտի, Աստծու գոտի, Արամազդա (Արամազդի) գոտի, ծիրանի գոտի, սիրական գոտի, երկնքի յոթ կամար, երկնքի աղեղ, չաչչա գոտի (գվռ․)
Արտահայտություններ
խմբագրել| Ի արտաքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | աղեղնակ(ը) | աղեղնակներ(ը) |
| Սեռ. | աղեղնակի | աղեղնակների |
| Տր. | աղեղնակի(ն) | աղեղնակների(ն) |
| Հայց. | աղեղնակ(ը) | աղեղնակներ(ը) |
| Բաց. | աղեղնակից | աղեղնակներից |
| Գործ. | աղեղնակով | աղեղնակներով |
| Ներգ. | աղեղնակում | աղեղնակներում |
| Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։