Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ աղէտալի

վանկեր՝ ա•ղե•տա•լի 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

աղետ + -ալի

Ածական

  1. աղետ պարունակող՝ հանդիսացող, աղետներով լի ◆ Տասնևչորսերորդ ամսի վերջին օրն էր՝ վերջին աղետալի օրը։ (Րաֆֆի)
  2. աղետաբեր, աղետ պատճառող ◆ Երկպառակության սերմերը հետզհետե աճելով վերջը աղետալի կռիվների պատճառ դարձան։ (Րաֆֆի)
  3. կսկծալի, սիրտ ճմլող ◆ Վանից անցնելու միջոցին, դժբախտ Համազասպուհիի աղետալի վախճանը տեսնելուց հետո, նա (Սամվելը) այլևս չկարողացավ շարունակել յուր ճանապարհը։ (Րաֆֆի)

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. աղետաբեր, կործանարար, աղետարար, աղետավոր, դառնաղետ, ողբերգական

Արտահայտություններ

խմբագրել
Թարգմանություններ
խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել