Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ աղէտաւոր

վանկեր՝ ա•ղե•տա•վոր 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

աղետ + -ավոր

Ածական

  1. աղետ պարունակող` պատճառող ◆ (Նրանք) միասին կխորհեն աղետավոր պատահարների առաջը առնելու։ (Րաֆֆի)
  2. աղետի ենթարկված
  3. ողբալի, եղերական ◆ Գիտեի նրա փառավոր անցյալը, նրա աղետավոր անկումը, գիտեի նրա խորհրդավոր ներկան։ (Րաֆֆի)
  4. երբ կամ որտեղ աղետ է եղել, աղետ տեղի ունեցած, աղետ եղած՝ կատարված ◆ Դեռ շատ ժամանակ չի անցել այն աղետավոր օրից։ (Րաֆֆի)
  5. աղետ՝ դժբախտություն գուժող ◆ Նա բերել էր աղետավոր լուրեր։ (Րաֆֆի)

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. աղետաբեր, աղետալի, կործանարար, աղետարար, դառնաղետ, ողբերգական
  2. աղետային, եղերական
  3. կսկծալի, կսկծալիր, կսկծալից, կսկծագին, ցավագին, կսկծաբեր, ցավաբեր, վշտագին, ցավալի, ցավալիր, ցավալից, մրմռալի, մրմռալից, վշտալի, վշտալիր, վշտալից, կսկծական, կսկծիչ, կսկծեցուցիչ, կսկծահար, կսկծոտ, կսկծավառ, կսկծավոր, կսկծողական, կսկծուն, դառնակսկիծ, մորմոքալի, մորմոքալիր, մորմոքալից, մորմոքեցուցիչ, մորմոքիչ, աղեկեզ, աղեխարշ, աղեխորով, աղեկտուր, աղեմորմոք, սրտակեղեք, սրտաճմլիկ, սրտահույզ
  4. տե՛ս ողբերգական
  5. աղետյալ, աղետահար, փորձանքավոր

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել