Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ աղերսալիր

վանկեր՝ ա•ղեր•սա•լիր 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Ածական, մակբայ

խմբագրել
  1. աղերսանքով լի, աղերսանքով տոգորված, աղաչական, աղերսանք արտահայտող ◆ Ու ծնրադիր, աղերսալիր՝ դեռ Թամարին հորդորում՝ խնդրում էին, որ կորցնի պատանու հետքն աշխարհում։ Հովհաննես Շիրազ

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. աղերսալի, աղերսալից, աղաչալի, աղաչալիր, աղերսալից, թախանձալի, թախանձալիր, թախանձալից, պաղատալի, պաղատալիր, պաղատալից, աղաչաշատ, աղերսաշատ, թախանձաշատ, պաղատաշատ, աղերսագին, աղաչագին, թախանձագին, պաղատագին, աղաչական, աղերսական, թախանձական, պաղատական, աղերսակոծ, բազմապաղատ, բազմաթախանձ, մեծապաղատ

Արտահայտություններ

խմբագրել
Թարգմանություններ
խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել