աղերսալիր
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑʁɛɾsɑˈliɾ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ աղերսալիր
վանկեր՝ ա•ղեր•սա•լիր
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱծական, մակբայ
խմբագրել- աղերսանքով լի, աղերսանքով տոգորված, աղաչական, աղերսանք արտահայտող ◆ Ու ծնրադիր, աղերսալիր՝ դեռ Թամարին հորդորում՝ խնդրում էին, որ կորցնի պատանու հետքն աշխարհում։ Հովհաննես Շիրազ
Հոմանիշներ
խմբագրել- աղերսալի, աղերսալից, աղաչալի, աղաչալիր, աղերսալից, թախանձալի, թախանձալիր, թախանձալից, պաղատալի, պաղատալիր, պաղատալից, աղաչաշատ, աղերսաշատ, թախանձաշատ, պաղատաշատ, աղերսագին, աղաչագին, թախանձագին, պաղատագին, աղաչական, աղերսական, թախանձական, պաղատական, աղերսակոծ, բազմապաղատ, բազմաթախանձ, մեծապաղատ
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելաղերսանքով լի | |
|
աղերսելով | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։