աղերսվել

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [ɑʁɛɾsˈvɛl]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ աղերսուել

վանկեր՝ ա•ղերս•վել 

աղերսվել1

Բայ

1. աղերսել բայի կրավորականը ու չեզոքը

Արտահայտություններ

Խոնարհում

Անորոշ դերբայ աղերսվել Ենթակայական դերբայ աղերսվող Հարակատար դերբայ աղերսված Համակատար դերբայ աղերսվելիս Անկատար դերբայ աղերսվում Վաղակատար դերբայ աղերսվել Ապակատար դերբայ աղերսվելու Ժխտական դերբայ աղերսվի անձ եզակի հոգնակի առաջին երկրորդ երրորդ առաջին երկրորդ երրորդ Սահմանական եղանակ ես դու նա մենք դուք նրանք Անկատար ներկա աղերսվում եմ աղերսվում ես աղերսվում է աղերսվում ենք աղերսվում եք աղերսվում են Անկատար անցյալ աղերսվում էի աղերսվում էիր աղերսվում էր աղերսվում էինք աղերսվում էիք աղերսվում էին Ապակատար ներկա աղերսվելու եմ աղերսվելու ես աղերսվելու է աղերսվելու ենք աղերսվելու եք աղերսվելու են Ապակատար անցյալ աղերսվելու էի աղերսվելու էիր աղերսվելու էր աղերսվելու էինք աղերսվելու էիք աղերսվելու էին Վաղակատար ներկա աղերսվել եմ աղերսվել ես աղերսվել է աղերսվել ենք աղերսվել եք աղերսվել են Վաղակատար անցյալ աղերսվել էի աղերսվել էիր աղերսվել էր աղերսվել էինք աղերսվել էիք աղերսվել էին Անցյալ կատարյալ աղերսվեցի աղերսվեցիր աղերսվեց աղերսվեցինք աղերսվեցիք աղերսվեցին Ըղձական եղանակ ես դու նա մենք դուք նրանք Ապառնի աղերսվեմ աղերսվես աղերսվի աղերսվենք աղերսվեք աղերսվեն Անցյալի ապառնի աղերսվեի աղերսվեիր աղերսվեր աղերսվեինք աղերսվեիք աղերսվեին Պայմանական եղանակ ես դու նա մենք դուք նրանք Ապառնի կաղերսվեմ կաղերսվես կաղերսվի կաղերսվենք կաղերսվեք կաղերսվեն Անցյալի ապառնի կաղերսվեի կաղերսվեիր կաղերսվեր կաղերսվեինք կաղերսվեիք կաղերսվեին Հարկադրական եղանակ ես դու նա մենք դուք նրանք Ապառնի պիտի աղերսվեմ պիտի աղերսվես պիտի աղերսվի պիտի աղերսվենք պիտի աղերսվեք պիտի աղերսվեն Անցյալի ապառնի պիտի աղերսվեի պիտի աղերսվեիր պիտի աղերսվեր պիտի աղերսվեինք պիտի աղերսվեիք պիտի աղերսվեին Հրամայական եղանակ դու դուք Ապառնի աղերսվի՛ր աղերսվե՛ք

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ

Թարգմանություն

աղերսվել2

Բայ

1. տե՛ս աղերսակցվել

Հոմանիշներ

1. առնչակցվել, կապակցվել, կապվել, առնչվել, աղերսակցվել, վերաբերել, առնչություն ունենալ, կապ ունենալ, գործ ունենալ մեկի հետ

Արտահայտություններ

Խոնարհում

Անորոշ դերբայ աղերսվել Ենթակայական դերբայ աղերսվող Հարակատար դերբայ աղերսված Համակատար դերբայ աղերսվելիս Անկատար դերբայ աղերսվում Վաղակատար դերբայ աղերսվել Ապակատար դերբայ աղերսվելու Ժխտական դերբայ աղերսվի անձ եզակի հոգնակի առաջին երկրորդ երրորդ առաջին երկրորդ երրորդ Սահմանական եղանակ ես դու նա մենք դուք նրանք Անկատար ներկա աղերսվում եմ աղերսվում ես աղերսվում է աղերսվում ենք աղերսվում եք աղերսվում են Անկատար անցյալ աղերսվում էի աղերսվում էիր աղերսվում էր աղերսվում էինք աղերսվում էիք աղերսվում էին Ապակատար ներկա աղերսվելու եմ աղերսվելու ես աղերսվելու է աղերսվելու ենք աղերսվելու եք աղերսվելու են Ապակատար անցյալ աղերսվելու էի աղերսվելու էիր աղերսվելու էր աղերսվելու էինք աղերսվելու էիք աղերսվելու էին Վաղակատար ներկա աղերսվել եմ աղերսվել ես աղերսվել է աղերսվել ենք աղերսվել եք աղերսվել են Վաղակատար անցյալ աղերսվել էի աղերսվել էիր աղերսվել էր աղերսվել էինք աղերսվել էիք աղերսվել էին Անցյալ կատարյալ աղերսվեցի աղերսվեցիր աղերսվեց աղերսվեցինք աղերսվեցիք աղերսվեցին Ըղձական եղանակ ես դու նա մենք դուք նրանք Ապառնի աղերսվեմ աղերսվես աղերսվի աղերսվենք աղերսվեք աղերսվեն Անցյալի ապառնի աղերսվեի աղերսվեիր աղերսվեր աղերսվեինք աղերսվեիք աղերսվեին Պայմանական եղանակ ես դու նա մենք դուք նրանք Ապառնի կաղերսվեմ կաղերսվես կաղերսվի կաղերսվենք կաղերսվեք կաղերսվեն Անցյալի ապառնի կաղերսվեի կաղերսվեիր կաղերսվեր կաղերսվեինք կաղերսվեիք կաղերսվեին Հարկադրական եղանակ ես դու նա մենք դուք նրանք Ապառնի պիտի աղերսվեմ պիտի աղերսվես պիտի աղերսվի պիտի աղերսվենք պիտի աղերսվեք պիտի աղերսվեն Անցյալի ապառնի պիտի աղերսվեի պիտի աղերսվեիր պիտի աղերսվեր պիտի աղերսվեինք պիտի աղերսվեիք պիտի աղերսվեին Հրամայական եղանակ դու դուք Ապառնի աղերսվի՛ր աղերսվե՛ք

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ

Թարգմանություն

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։