Հայերեն դարձվածք

  1. ցավատանջ ողբ (դառն կյանքի) ◆ - Աղի արցունքով հողը չես կանաչացնի, քրտինք է պետք։ Սերո Խանզադյան ◆ Դրեք անոնց տեղ յոթանասուն տարեկանի մը աղի արցունքը, ծերուկի մը տրտում մահը։ Էդուարդ Բոյաջյան ◆ Սրանք աղի արտասուք են դարձրել մեր բոլոր ուրախություները։ (Հրանտ Մաթևոսյան) ◆ ՈՒ կը կրծես հացսդ օրվան՝ / Շաղված աղի արցունքով: Մուշեղ Իշխան ◆ Իմ սիրելի ախպոր աղի արտասունքը ու դառը սուգը՝ սիրտս էրում (է), խորովում։ (Խաչատուր Աբովյան) ◆ Ա՝խ, ես ուզում եմ արտասուք թափել, / Ամբողջ հեղեղատ դառն արցունքների, / Ա՜խ, եթե սրտիս դառնությունն հայտնել / Գոնե ես մեկին կարողանայի։ Հովհաննես Հովհաննիսյան ◆ Հստակորեն կը լսեմ լեղի արցունքին կաթիլը:ՊԳ ◆ - Գիտե՞ս քանի տոկոս է առնում և քանի քյասիբի է աղու արցունքով ճամփու դրել։ Ն-Դ
  2. ողբագին աղերս ◆ Ծառային շալակը դրած ղրկեր էր մորը տունը, հակառակ կնոջ աղի արցունքին: Օշ. ◆ Մենք սուլթանին շատ խընդրեցինք կողկողագին ու լացինք, / Աղի-աղի արտասուքով ձեռք ու ոտը լվացինք։ Ռափայել Պատկանյան

Աղբյուրներ

խմբագրել
  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։