աղլուխ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑʁˈluχ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ աղլուխ
վանկեր՝ աղ•լուխ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- Արարատյան, Թբիլիսի, Ղարաբաղ, Մուշ, Կարին, Համշեն՝ ձեռքի թաշկինակ ◆ Սարոյի նանն էլ նրանց առաջին աղլուխ էր առել ու պար էր գալիս։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Աղլուխս կորավ ձեր դուռը։ Ժող․ երգ
- գլխաշոր, լաչակ ◆ Նա գլուխը փաթաթել էր ծաղկավոր աղլուխով: (Ակսել Բակունց)
- Համշեն՝ բարակ կտոր, որ հարսանիքի ժամանակ կապում են սկեսրայրի վիզը
- (նորբ․) թաշկինակ
Հոմանիշներ
խմբագրել- թաշկինակ, դաստառակ, վարշամակ, քթի լաթ
- գլխաշոր, գլխանոց, լաչակ, գլխալաչակ, չամբար, գլխափաթաթ, (ժղ․)՝ բաղդադի (մետաքսի)
Արտահայտություններ
խմբագրել- գրպանի աղլուխ - թաշկինակ
- աղլուխս գլուխդ - տե՛ս լաչակս գլուխդ
- աղլուխ-աղլուխ բերել - թաշկինակներով՝ կապոցներով՝ առատ տուն բերել
| Ի արտաքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | աղլուխ(ը) | աղլուխներ(ը) |
| Սեռ. | աղլուխի | աղլուխների |
| Տր. | աղլուխի(ն) | աղլուխների(ն) |
| Հայց. | աղլուխ(ը) | աղլուխներ(ը) |
| Բաց. | աղլուխից | աղլուխներից |
| Գործ. | աղլուխով | աղլուխներով |
| Ներգ. | աղլուխում | աղլուխներում |
| Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։