Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ աղլուխ

վանկեր՝ աղ•լուխ

Ստուգաբանություն խմբագրել

Արարատյան, Թբիլիսի, Ղարաբաղ, Մուշ, Կարին, Համշեն՝ ձեռքի թաշկինակ ◆ Սարոյի նանն էլ նրանց առաջին աղլուխ էր առել ու պար էր գալիս։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Աղլուխս կորավ ձեր դուռը։ Ժող․ երգ
գլխաշոր, լաչակ ◆ Նա գլուխը փաթաթել էր ծաղկավոր աղլուխով: (Ակսել Բակունց)
Համշեն՝ բարակ կտոր, որ հարսանիքի ժամանակ կապում են սկեսրայրի վիզը
(նորբ․) թաշկինակ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։