աղկաղկ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑʁˈkɑʁk]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ աղկաղկ
վանկեր՝ աղկ•աղկ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԿրկնավոր բառ՝ հնդեվրոպական * lg-l- նախաձևից՝ * elg «թշվառ, խեղճ, աղքատ, կարիքավոր» արմատից. հմմտ. հին վերին գերմաներեն elki «քաղց», լիտվերեն elgtis «մուրալ», elgeta «մուրացկան»։
Ածական
- աղքատ, խեղճ
- զազիր, նանիր
- չնչին, անպետք, անարգ ◆ Կիները ձեռվընին պիտի առնեն զայն (դաշույնը) երբեմն չհասկանալով անոր լեզվեն, չըմբռնելով՝ իրենց աղկաղկ ու աշխարհիկ կիրքերուն անզորությանը մեջ։ (Գրիգոր Զոհրապ)
- տկար, վտիտ
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։